หญ้าขัด สมุนไพร สรรพคุณหลากหลาย ต้นหญ้าขัดเป็นอย่างไร สรรพคุณของหญ้าขัด เช่น ขับปัสสาวะ ช่วยเจริญอาหาร เพิ่มสมรรถภาพทางเพศ โทษของหญ้าขัด เป็นพิษกับสตรีมีครรภ์

ต้นหญ้าขัด พืชตระกูลเดียวกับชะบา ภาษาอังกฤษ เรียก Paddy’s lucerne ชื่อวิทยาศาสตร์ของหญ้าขัด คือ Sida rhombifolia L. ชื่อเรียกอื่นๆของหญ้าขัด เช่น ยุงปัดแม่ม่าย ขัดมอน คัดมอน หญ้าขัดมอนใบรี หญ้าขัดใบมน เป็นต้น

ลักษณะของต้นหญ้าขัด

ต้นหญ้าขัด เป็นพืชล้มลุก เป็นไม้พุ่ม สามารถพบได้ทั่วทุกภาคตามป่าเบญจพรรณ สามารถขยายพันธ์โดยการเพาะเมล็ดพันธ์ ลักษณะของต้นหญ้าขัด มีดังนี้

• ลำต้นหญ้าขัด ลักษณะลำต้นสูง ลำต้นกลมเป็นแฉกยาวรูปดาว สีเขียวออมเทา ลำต้นมีขน
• ใบหญ้าขัด ลักษณะเป็นใบเดี่ยว ใบเป็นรูปสามเหลี่ยมข้าวหลามตัด โคนใบกลม ขอบใบเป็นฟันเลื่อย แผ่นใบด้านบนเรียบ ใบด้านล่างมีขน ปลายใบแหลม
• ดอกหญ้าขัด ลักษณะดอกเป็นช่อ ดอกออกตามง่ามใบ ดอกมีสีเหลืองอ่อน ดอกคล้ายรูประฆัง ยอดเกสรหญ้าขัดเป็นตุ่มสีเหลืองหรือสีชมพูอ่อน
• ผลหญ้าขัด เจริญเติบโตจากดอก ลักษณะผลเป็นผลแห้ง เป็นรูปครึ่งทรงกลม ด้านนอกและด้านข้างของผลเป็นรอยย่น ส่วนปลายแข็ง ผลหญ้าขัดมีเมล็ดสีดำ ผลหญ้าขัดมีขนสั้นๆที่ขั้วเมล็ด

สรรพคุณของหญ้าขัด

สำหรับการใช้ประโยชน์จากหญ้าขัด ด้านการบำรุงร่างกายและรักษาโรค สามารถใช้ประโยชน์จาก รากหญ้าขัด ใบหญ้าขัด ลำต้นหญ้าขัด สรรพคุณของหญ้าขัด มีดังนี้

• ลำต้นหญ้าขัด สรรพคุณบำรุงเหงืกและฟัน เป็นยาบ้วนปาก แก้ท้องเสีย ช่วยเพิ่มกำหนัด
• รากหญ้าขัด สรรพคุณช่วยเจริญอาหาร แก้คลื่นไส้อาเจียน เป็นยาบ้วนปาก ลดไข้ ขับเสมหะ แก้สะอึก รักษาโรคปอด แก้ท้องเสีย รักษาโรคกระเพาะอาหารอักเสบ ช่วยขับเลือด ช่วยขับรก แก้ปวดมดลูก แก้ดีพิการ แก้พิษงู รักษาไขข้อ ช่วยเพิ่มกำหนัด
• ใบหญ้าขัด สรรพคุณเป็นยาลดไข้ แก้ท้องเสีย ช่วยขับปัสสาวะ แก้อักเสบบวม ช่วยเพิ่มกำหนัด

โทษของหญ้าขัด

สรรพคุณหนึ่งของหญ้าขัด คือ ช่วยขับเลือด กระตุ้นการบีบตัวของมดลูก แก้ปวดท้อง ซึ่งสรรพคุณนี้ เป็นอันตรายต่อสตรีตั้งครรภ์ ทำให้แท้งลูกได้

อินทนิล ไม้ยืนต้น ดอกสีม่วงสวยงาม ต้นอินทนิลเป็นอย่างไร สรรพคุณของอินทนิล เช่น ลดไข้ แก้ท้องเสีย รักษาโรคเบาหวาน ขับปัสสาวะ ช่วยลดความดันโลิต รักษาแผลในปาก

ต้นอินทนิล พรรณไม้ที่พบขึ้นทั่วไป ตามที่ราบลุ่มและริมฝั่งแม่น้ำ ลำห้วย พืชที่พบตามป่าเบญจพรรณและป่าดงดิบ ดอกอินทนิลมีสีม่วง พรรณไม้ประจำจังหวัดสกลนครและจังหวัดระนอง อินทนิล ภาษาอังกฤษ เรียก Queen’s crape myrtle ชื่อวิทยาศาสตร์ของอินทนิล Lagerstroemia speciosa (L.) Pers. สำหรับชื่อเรียกอื่นๆของอินทนิล เช่น ฉ่วงมู ฉ่องพนา ตะแบกดำ บางอบะซา บาเย บาเอ เป็นต้น

ลักษณะของต้นอินทนิล

ต้นอินทนิล เป็นไม้ยืนต้น ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สามารถการกระจายพันธุ์ตามธรรมชาติ ซึ่งการขยายพันธ์ใช้การเพาะเมล็ดพันธ์ ลักษณะของต้นอินทนิล มีดังนี้

• ลำต้นอินทนิล ความสูงประมาณ 5 ถึง 20 เมตร ลำต้นตัั้งตรง มีกิ่งใหญ่แตกกิ่งก้านสูง เรือนยอดแผ่กว้างทรงพุ่ม คล้ายร่ม ผิวเปลือกลำต้นสีน้ำตาลอ่อน มีรอยด่างเป็นดวง เปลือกค่อนข้างเรียบ เปลือกในมีสีม่วง
• ใบอินทนิล ลักษณะเป็นใบเดี่ยว ทรงรีปลายใบแหลม คล้ายรูปหอก เนื้อใบค่อนข้างหนา ผิวใบเกลี้ยงเป็นมัน ไม่มีขน
• ดอกอินทนิล ลักษณะดอกออกเป็นช่อ ออกดอกตามปลายกิ่ง ง่ามใบและปลายกิ่ง ดอกอินทนิลมีสีม่วง

ไม้อินทนิล

สำหรับต้นอินทนิล นอกจากการใช้เป็นสมุนไพร เนื้อไม้อิทนิลสามารถประโยชน์ นำมาทำในงานก่อสร้างต่างๆ เช่น อาคารบ้านเรือน ทำพื้นกระดาน ฝา กระเบื้อง มุงหลังคา เรือ เกวียน หีบใส่ของ ถังไม้ กังหันน้ำ รวมถึงเครื่องมือเกษตรต่างๆ

สรรพคุณของอินทนิล

สำหรับการใช้ประโยชน์จากอินทนิล ด้านการบำรุงร่างกายและการรักษาโรค สามารถใช้ประโยชน์ได้จาก เปลือกของลำต้น ใบ เมล็ด เนื้อไม้ และ ราก สรรพคุณของอินทนิล มีดังนี้

• รากอินทนิล มีรสขม สรรพคุณรักษาแผลในปาก เป็นยาสมานท้อง
• แก่นไม้อินทนิล มีรสขม สรรพคุณช่วยขับปัสสาวะ รักษาโรคเบาหวาน
• เปลือกลำต้นอินทนิล มีรสฝาดและขม สรรพคุณลดไข้ และ รักษาอาการท้องเสีย
• ใบอินทนิล มีรสจืดขมและฝาด สรรพคุณลดน้ำตาลในเลือด รักษาโรคเบาหวาน ช่วยขับปัสสาวะ ช่วยลดความดันโลหิต
• เมล็ดอินทนิล มีรสขม สรรพคุณทำให้นอนหลับ รักษาโรคเบาหวาน

โทษของอินทนิล

สำหรับการนำเอาอินทนิลมารับประทานเป็นยารักษาโรคและบำรุงร่างกาย จะนำเปลือก หรือ แก่นไม้มาต้มดื่ม แต่ต้องกรองให้สะอาด หากมีสิ่งสกปรกเจือปน ทำให้เกิดอาการติดเชื้อ เป็นโรคมากขึ้นได้